Alojzik i Szkoła Sportowa
Tak sobie ostatnio stajemy przed lekcjami, zupełnie przypadkowo, a pani woźna uważnie przygląda się nam z dachu i sprawdza obecność. Alojzika i Karolinki znowu nie było... Alojzikowi babcia umarła, trzeci raz w tym miesiącu... Karolinka, jego dziewczyna, poszła go szukać. Od niedawna chodzą ze sobą, na wagary też.
Kiedy 30 lat temu powstawała Szkoła Sportowa, to Alojzika w ogóle jeszcze na świecie nie było, ale za to byli inni: pani Alicja Langer, Lechosław Konieczny i Eugeniusz Sakwerda. Jak się razem spotkali, pogadali i nagle coś im w głowach zaświtało niczym pomysłowemu Dobromiłowi. I chociaż wielu nie wierzyło, to jednak wykombinowali.
17 grudnia 1982 roku pani dyrektor Irena Zdój otrzymała bardzo ważny dokument – akt powołania Szkoły Sportowej, a pierwsi uczniowie w bardzo modnych dresikach złożyli uroczystą przysięgę, którą do dziś składają uczniowie naszej szkoły. Podczas ostatniej uroczystości był obecny prezydent miasta Edward Lasok... no i nawet Alojzik też był. Żeby zostać uczniem naszej szkoły, obok ślubowania, trzeba przejść jeszcze pasowanie. Pani dyrektor symbolicznie dotyka zaczarowanym ołówkiem ramienia ucznia, a pan dyrektor Ireneusz Langer uderza go płetwą w pupę. Też dość symbolicznie. W każdym razie Alojzik nie narzekał. Od kilku lat po tej uroczystości odbywa się Bieg Olimpijski. Obok dzieci i rodziców biegają również nauczyciele. A Alojzik sprawdzał czy przeżyją. Przeżyli.
Ale po kolei. Wszystko zaczęło się od pływania. Niektórzy tak szybko poruszali się w wodzie, że woda wrzała. A inni w przebieralni coś tam nucili o „Peggy Brown” i o jakiejś „Długości dźwięku samotności”, ale co do tego pewności nie ma.
Wkrótce do pływania dołączyły inne dyscypliny sportowe: piłka nożna, tenis stołowy, judo, szachy. Alojzik długo zastanawiał się nad wyborem swojej dyscypliny. Narzekał, że w tenisie piłeczka taka mała, woda taka mokra, w piłce nożnej, to konkurencji nie będzie robił Wojtkowi Grzybowi, a w judo nikt nim nie będzie rzucał, co najwyżej on rzuci Karolinkę.
Ostatecznie wybrał szachy. I osiąga spore sukcesy. Raz wygrał pojedynek szachowy tylko w jednym posunięciu. Co bardziej zdumiewające grał czarnymi pionami. Nie tylko Alojzik odnosi wielkie sukcesy. Dyplomów, medali, pucharów za poszczególne konkurencje i tych otrzymanych od Śląskiego Kuratorium Oświaty w wojewódzkim współzawodnictwie sportowym nikt nie jest w stanie policzyć. Nawet Alojzik. O większości z nich można przeczytać na najlepszej stronie internetowej wśród witryn szkolnych: www.sportosporto.pl.
Ale nie samym sportem żyje człowiek. Możemy pochwalić się zdolnościami artystycznymi. Każdy w tej szkole znajdzie coś dla siebie. Tak naprawdę to my wymyśliliśmy „You can dance” i „Jak oni śpiewają”. Od pięciu lat naszych zdolnych uczniów -aktorów można zobaczyć na scenie Mysłowickiego Domu Kultury w przedstawieniach przygotowanych dla uczniów mysłowickich szkół i przedszkoli. Alojzik też raz grał – drzewo. Mamy dwie pracownie internetowe, salę audiowizualną, kącik folklorystyczny, jadalnię, biblioteczne centrum informacji naukowej.
Ale zapomniałem dodać, że szkoła to też nauczyciele i trenerzy. Każdy z nich zostawił w murach tej szkoły część swojego serca. Ciekawa sprawa, że uczniowie, którzy sprawiali najwięcej kłopotów, dzisiaj przyszli znów do Sportowej i uczą samego Alojzika. Ale on sam mówi, że nauczyciele nie są tacy źli, zwłaszcza jak chorują albo gdy są wakacje.
I chociaż Alojzik nie jest prymusem i czerwony pasek to w czerwcu widzi nie na świadectwie, ale gdzieś indziej, i chociaż nie ma 100 procentowej frekwencji, to kiedyś powiedział, że jak będzie miał małego synka Alojzika juniora, to chciałby, żeby też do naszej szkoły chodził.
Tekst: Krzysztof Kowalek
|
|
Alojzik i Buda Sportowo
Tak se łostatnio stojymy przed lekcjami cołkiym przipadkiym, a pani woźno prziglondo sie nom z wiyrchu i sprawdzo fto jes a kogo ni ma. Alojzika i Karolinki zaś ni ma... Lojzikowi umarła oma trzeci roz w tym miesioncu... Karolinka, jego lipsta, poszła go szukać. Łod niydowna łażom ze sobom, na wagary tyż.
Kej 30 lot nazod powstowała ta Sportowo Buda, to Lojzika jeszcze na świecie niy było, ale za to byli inksi: pani Alicja Langer, Lechosław Konieczny i Eugeniusz Sakwerda. Jak sie razym trefili, pogodali i nogle coś im w gowach blyskło jak pomysłowymu Dobromirowi. I mało fto wierzył że im sie udo.
A jednak, siedymnostego grudnia 1982 roku pani dyrechtorka Irena Zdój łotrzymała bardzo ważny papiór – akt powołanio Budy Sportowyj, a piyrsi szkolorze w fest modnych owerolach skłodali uroczysto przysiynga, kero do dziś skłodajom szkolorze naszyj budy. Podczas łostatnigo fajerowanio był nasz łobecny prezydent miasta pan Edward Lasok….no i nawet Lojzik tyż był. Nojprzód aby łostać szkolorzym naszyj budy trza ślubować ale i trza przyńś jeszcze pasowanie. Pani dyrechtorka Irena Zdój tak naskwol dotyko zaczarowanym blajsztiwtym ramiynio szkolorza a pan dyrechtor Ireneusz Langer rypnie go płetwom w żić. Tyż tak naskwol. W kożdym razie Lojzik niy narzekoł. Łod poru lot po tym fajerowaniu łodbywo sie Bieg Olimpijski. Łobok bajtli i łojców lotajom tyż rechtory. Alojzik sprowdzoł czy przeżyli. Żodyn niy dostoł hercszlagu – wszyscy dychajom.
Ale nazot, łod nowa. Wszysto zacło sie łod pływanio. Niyftorzy tak gibko ruszali sie we wodzie, że łona aż wrała. A inksi tam kaj sie seblykali to coś tam pod nosym mruceli o jakiś „Peggy Brown” i ło jakiś „Długości dźwięku samotności”, ale co do tego to pewny żech niy jest...
Potym do pływanio doszły inksze dyscypliny sportowe: fusbal, tynis, judo, szachy. Lojzik dugo zastanowioł sie kiero ta dyscyplina mo wybrać. Narzekoł, że w tynisie bal jest za mały, w basynie woda za mokro,a w fusbalu niy bydzie robił konkuryncji Wojtkowi Grzybowi. A w judo nikt nim niy bydzie ciepoł, co nojwyżej łon ciepnie Karolinkom.
W koncu wybroł szachy. I musza wom przedzieć, że dobrze mu idzie. Roz wygroł w szachy w jednym posunięciu, na dodatek groł czornymi i wszystkich zatkało. Niy ino Lojzik łodnosi wielkie sukcesy. Dyplomów, medali, pucharów za różne konkuryncje i szpile kiere my dostali niy ino łod Śląskigo Kuratorium Oświaty w wojewódzkim współzawodnictwie sportowym żoden niy jest w stanie porachować. Nawet Alojzik. Ło wiynkszości z nich mogymy przecytać na nojlepszyj stronie internetowyj wśród witryn szkolnych www.sportosporto.pl.
Ale niy samym sportym żyje czowiek. Mogymy poasić sie zdolnościami artystycznymi – kożdy w tyj szkole znojdzie coś dlo siebie. Rychtich to my wymyślili You can dance i Jak łoni śpiywajom. Łod pjyńciu lot naszych zdolnych szkolorzy – aktorów idzie łobejrzeć na scynie Mysłowickigo Domu Kultury w przedstawiyniach przyrychtowanych do szkolorzy mysłowickich szkół i przedszkoli. Alojzik tyż roz groł – drzewo. Momy dwie pracownie internetowe, sala audiowizualno, koncik folklorystyczny, jadalnia, biblioteczne centrum informacji naukowyj.
Ale zapomnioł żech pedzieć, przeca naszo Buda to tyż rechtory i trenery. Kożdy z nich łostawił w murach tyj budy konsek swoigo serca. Rychtich ciekawe jest to, że szkolorze, kierzy sprawiali nojwincyj łostudy, dzisiej przyszli do Sportowyj zaś i uczom samego Alojzika Ale łon som godo, że rechtory niy som tacy źli, zwłaszcza kiery bierom rewjyr abo kej som wakacje.
I choć Lojzik niy jest prymusym i cerwony posek to mo w czyrwcu niy na świadectwie ino kaj indzi i chociaż niy mo 100 procentowyj łobecności, to kejsik pedzioł, że jak bydzie mioł małego bajtla Lojzika, to chciołby by łon tyż chodził do naszyj budy.
|
|
ODŚWIEŻ STRONĘ
