WĘGLOWODANY
Węglowodany (zwane również cukrami) są to cząsteczki złożone z węgla, tlenu i wodoru. Są one przekształcane w glukozę będącą dla organizmu istotnym źródłem energii, którą można szybko uruchomić. Węglowodany jednocząsteczkowe (cukry proste):
- glukoza; można ją znaleźć w miodzie i owocach,
- fruktoza; znajduje się również w miodzie i owocach,
- galaktoza; znajduje się w mleku.
Węglowodany dwucząsteczkowe (dwucukry):
- sacharoza (cukier biały - ekstrakt z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej), złożona z glukozy i fruktozy,
- laktoza (tworzą ją glukoza i galaktoza) jest węglowodanem znajdującym się w mleku ssaków,
- maltoza (tworzą ją dwie cząsteczki glukozy), jest podstawowym cukrem obecnym w piwie, zawarta jest również w kukurydzy.
Węglowodany wielocząsteczkowe (cukry złożone):
- skrobia; jedna cząsteczka skrobi zawiera setki cząsteczek glukozy. Możemy ją znaleźć w zbożach (pszenica, kukurydza, ryż), bulwach (ziemniaki), korzeniach (brukiew), ziarnach lub roślinach strączkowych (fasolka, soczewica, groszek, groch, bób, soja, komosa ryżowa). Węglowodany dzielimy na dwie kategorie: "dobre" i "złe"
"ZŁE" WĘGLOWODANY:
Są to związki, których przyswajanie powoduje silny wzrost poziomu glukozy we krwi (przecukrzenie). Chodzi tu między innymi o zwykły cukier pod wszelkimi postaciami (czysty lub połączony z innymi produktami, jak na przykład w wyrobach cukierniczych), jak również o wszelkie węglowodany oczyszczane przemysłowo, takie jak biała mąka, biały(oczyszczony) ryż, alkohole (z wódką na czele), ziemniaki i kukurydza.
"DOBRE" WĘGLOWODANY:
Należą do nich te, których przyswajalność przez organizm jest słaba. W efekcie powodują one niewielki wzrost poziomu glukozy we krwi (stężenie cukru we krwi). Wymienić tutaj można pełnoziarniste produkty zbożowe, brązowy nieoczyszczony ryż, niektóre produkty bogate w skrobię (soczewica, fasola), oraz warzywa i owoce zawierające dużo błonnika i niewiele glukozy (por, rzepa, sałata, zielona fasolka).