Poradnik:
- Warzywa i owoce zalewaj niewielką ilością wrzącej wody, gotuj krótko pod przykryciem i spożywaj bezpośrednio po ich ugotowaniu- zmniejszysz w ten sposób straty witamin.
- Zawsze kiedy możesz zjadaj je na surowo.
- Każdy dzień rozpoczynaj od śniadania a w ciągu dnia zjadaj regularnie co najmniej cztery posiłki.
- Ostatni posiłek w ciągu dnia zjadaj nie później niż dwie godziny przed snem.
- Poznaj składniki odżywcze oraz ich zawartość w różnych produktach żywnościowych.
- Przestrzegaj zaleceń żywieniowych właściwych dla Twojego wieku.
- Pamiętaj, że niewłaściwy sposób odżywiania może być przyczyną wielu chorób.
- Staraj się przez dbałość o duże urozmaicenie pożywienia, codziennie dostarczać organizmowi wszystkich składników odżywczych.
- Staraj się aby każdy posiłek zawierał jeden produkt będący źródłem pełnowartościowego białka.
- Spożywaj mniej cukru, słodycze zastępuj owocami i warzywami.

Zakupy żywności rób według wcześniej przygotowanej listy. Nie kupuj produktów tańszych ale gorszego gatunku. Unikaj spożywania i dodawania do potraw jaj w stanie surowym. Produktów rozmrożonych nie wolno ponownie zamrażać Czytaj i stosuj się do podanego przez producenta sposoby przechowywania produktu spożywczego. W celu usunięcia różnego rodzaju zanieczyszczeń przed użyciem myj warzywa owoce, jaja, ryby, mięso.

Ciekawostki:
Wielu z nas ma działki i przydomowe ogródki, w których hodujemy ulubione warzywa i owoce. Zawsze wybieramy te najpiękniejsze o intensywnym kolorze, pachnące. Ale czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się, skąd do nas przybyły? Przecież nie wszystkie rosły w Polsce, a te które są z nami od wieków też mają ciekawą historię!

Dynia była uprawiana na terenie południowej części Ameryki Północnej już ponad 5 tysięcy lat przed naszą erą. Do Europy przywieźli ją hiszpańscy żeglarze. Owoc dyni to jagoda fałszywa zrośnięta z dnem kwiatowym, a część jadalna powstaje z mięsistej zalążki. Dynie mają bardzo różne kształty i rozmiary.

Wiśnie były znane już w czasach prehistorycznych na Środkowym Wschodzie .W Europie popularność zdobyły dzięki Rzymianom. W Polsce uprawia się je od X wieku. Krainą kwitnącej wiśni nazywa się Japonię, chociaż hoduje się tam głównie gatunki ozdobne.

Marchew była znana już w starożytności, jednak przez długi czas nie miała większego znaczenia w żywieniu, gdyż jej smak daleko odbiegał od smaku dzisiejszej marchwi. Dopiero w XVI wieku wprowadzona została do wykwintnej kuchni, ponieważ wyhodowano odmianę o lepszym smaku.

Brzoskwinia pochodzi z dalekiego Wschodu. W Chinach uprawia się ją od 4 tysięcy lat. W Europie hodowano ją od w starożytnej Grecji i Rzymie, a do Polski dotarła już we wczesnym średniowieczu! Dzikie brzoskwinie rosną na południowych zboczach Himalajów, w Iranie oraz okolicach Kaukazu.

Banany to owoce występujące jedynie w klimacie tropikalnym i subtropikalnym, gdzie rosną na krzakach wyglądających jak drzewa, w kiściach osiągających czasem długość do 3 m! Mało kto wie, że z botanicznego punktu widzenia banany są jagodami!!!

Ojczyzną tego owocu są południowe Himalaje. Cytryna do Włoch dotarła stosunkowo późno. Dopiero w IV wieku posadzono we Włoszech pierwsze drzewko cytrynowe. Początkowo cytryna była używana jako środek przeciw molom. Dzisiaj cytryna ceniona jest za dużą zawartość witaminy C. Cytryna działa antygrypowo i antyzaziębieniowo.

Grejpfrut należy do rodziny owoców cytrusowych i jest spokrewniony z pampelmusami. Powstał jako mutacja pampelmusy w Indiach Zachodnich. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1750 roku. Dopiero 100 lat później udało się naszej sierotce dotrzeć do Kalifornii, Arizony i na Florydę, stamtąd zaś do Europy Południowej, gdzie zaczęto ją uprawiać w latach dwudziestych naszego stulecia. Słowem: grejpfrut miał ciężkie dzieciństwo i nie dziwota, że jest taki kwaśny, a w dodatku gorzki. Obecnie uprawiany jest w wielu krajach Azji Południowej, Afryki i obu Ameryk. Owoce grejpfruta rosną w kiści jak winogrona. Warto wiedzieć że grejpfrut należy do żelaznego repertuaru wielu diet, jest bowiem owocem niezwykle zdrowym i niskokalorycznym, wpływa na trawienie oraz pobudza krążenie krwi.

Gruszki przybyły z Persji do Grecji, gdzie już na 1000 lat p.n.e. należały do ulubionych owoców. Z Grecji grusza trafiła do Rzymu, gdzie miała silne poparcie, bowiem Juliusz Cezar zarządził, aby bergamotkę zasadzono w zdobytej Anglii. Z czasem grusza przekroczyła Alpy i dotarła również do nas, gdzie spotkała swoje krewniaczki: gruszki leśne, ulęgałki.

Poziomki to rośliny skromne, nie rzucające się w oczy. Wywierają działanie lecznicze. Wpływają na poprawę przemiany materii, zapobiegają chorobom serca, nerek i obiegu krwi. Poziomki znajdują się w czołówce owoców powodujących alergie, zwłaszcza u dzieci. Obok poziomek leśnych istnieją jeszcze poziomki ogrodowe, które są większe i łatwiejsze w zbieraniu od swoich leśnych sióstr ale niestety – pozbawione ich aromatu.

Śliwki należą do najstarszych znanych nam roślin użytkowych. Do Europy przywiózł je Aleksander Wielki ze swej wyprawy do Persji i Egiptu. Już za Karolingów znano je we Francji. A stamtąd dotarły do nas. Medycyna ludowa poznała się na śliwkach, stosując je przede wszystkim jako środek odwadniający w dietach związanych z gośćcem, reumatyzmem i chorobami nerek oraz na przeczyszczenie. Śliwki są niewskazane dla cukrzyków, osób z nadwagą, a ponadto zakwaszają organizm.

Truskawki należą do roślin, które są i stare i młode. Ich tradycja sięga czasów starożytnych. Pisali o niej Owidiusz i Wirgiliusz. Tyle że nie naszą truskawkę tak chwalili, lecz jej prababkę poziomkę .Próby zrobienia z poziomki truskawki zaczęły się już w XV wieku .Ale dopiero w XVIII wieku udało się otrzymać z amerykańskich odmian poziomki naszą obecną truskawkę, różniącą się od pierwowzoru wielkością , smakiem i aromatem oraz plennością. Truskawka podbiła Europę .W dawnych czasach, lokalnie uważano, że te czerwone owocki są dobre dla mężczyzn, niedobre dla kobiet. Stąd też obyczaj nakazywał mężczyźnie zsiąść z konia by je zerwać, kobiety miały je omijać lub rozdeptywać! Szczęśliwie koleje i autobusy wyleczyły nas z tej nierówności. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby je hodować w ogródku lub na działce.