Literatura szwajcarska  
 W Bernie jest:   

Rozwój szwajcarskiej literatury rozpoczyna się w XIV w. od Rupperta von EMS. Duże znaczenie dla kraju miały również prace ERAZMA z Rotterdamu, którego nauki wywarły duży wpływ na miejscową literaturę.

XVIII w. przyniósł dalszy rozwój. Sławę odnieśli krytycy:
- Johann Jakob BODMER (1698 - 1783), autor "Pieśni o Nibelungach" i "Parsifala",
- Johann Jakob BREITINGER (1701 - 1776) piszący po niemiecku,
- Salomon GESSNER (1730 - 1788), sentymentalista, poezje pasterskie, sielanki prozą, autor eposu "Smierć Abla",
- Albrecht von HALLER (1708 - 1777), poeta, profesor twórca współczesnej fizjologii,
- Johann Heinrich PESTALOZZI (1746 - 1827) pisarz i pedagog, ojciec szkoły ludowej, napisał "Jak Gertruda uczy swoje dzieci",
- Johann Kaspar LAVATER (1741 - 1801), pisał w jęz. niemieckim lirykę i dramaty biblijne, twórca fizjonomiki.

W XIX w. duże znaczenie mieli:
- Albert Bitzius znany jako Jeremias GOTTHELF (1797 - 1854), pisał po niemiecku, idealizował w nich patriarchalny świat chłopski,
- Gottfried KELLER (1819 - 1890), wybitny realista piszący powieści i nowele po niemiecku, autor "Ludzi z Sewilii", "Zielony Henryk",
- Conrad Ferdinand MEYER (1825 - 1898), pisarz realista wprowadził tematykę historyczną, pisał po niemiecku powieści, nowele i ballady wierszowane,
- Carl SPITTELER (1845 - 1924), otrzymał nagrodę Nobla za powieść Imago, pisarz na granicy modernizmu i neoiklasycyzmu.

XX w. to przede wszystkim:
- Friedrich DÜRRENMATT (1921 - 1990), autor dramatów moralno-filozoficznych "Romulus Wielki", "Wizyta starszej pani", "Fizycy", powieści "Kraksa", "Sędzia i jego kat" i in.,
- Max FRISCH (1911 - 1991), potępiał faszyzm i dyktatury w utworach scenicznych "Biedermann i podpalacze", "Andorra", opisywał konflikt jednostki z otaczającym światem w powieściach "Homo Faber", "Stiller".

Wśród współczesnych pisarzy można wymienić między innymi:
- Adolf MUSCHG ur. 1934 r. pisze głównie powieści psychologiczne o buncie młodych przeciw zakłamaniu i materializmowi m.in. "W lecie Zająca", "Odczarowanie",
- Peter BICHSEL ur. 1935 r., znany m.in. z powieści "Pory roku" oraz opowiadań dla dzieci,
- K. GUGGENHEIM, Walter VOGT ur. 1927 r. z wykształcenia lekarz pisze powieści i opowiadania związane z jego środowiskiem zawodowym,
inni: K. GUGGENHEIM, U. WIDMER, eseista Erich von DÄNIKEN, Robert WALSER znany z powieści "Willa pod Gwiazdą Wieczorną".

Wszyscy wyżej wymienieni tworzyli w języku niemieckim, ale trzeba pamiętać, że równie ważna była i jest literatura w języku francuskim.

Oto krótki rys postaci ważnych w historii literatury szwajcarskiej francusko-języcznej:
- Ferdinand de SAUSSURE (1857 - 1913), wybitny językoznawca,
- A. VINET, H.F. AMIEL - myśliciele,
- R. TOEPFFER - prozaik,
- J. OLIVIER - poeta,
- Charles-Ferdinand RAMUZ (1878 - 1947), powieści i opowiadania z życia górali m.in. "Pastwisko na Derborance" ,
- Maurice ZERMATTEN, ur. 1910 r. piszący o szwajcarskiej wsi m.in. powieść "Zródło Aretuzy",
- A. RIVAZ, J. MARTEAUX, - współcześni prozaicy,
- J. CHESSEX, J. PACHE - współcześni poeci.

Również w języku retoromańskim tworzyli tacy artyści jak:
- O.F. WALTER, M. VOGT, J. STEINER, W.M. DIGGELMANN.

Szwajcaria ma dwóch noblistów w dziedzinie literatury:
- 1. C. SPITTELER - 1919 r.
- 2. H. HESSE - 1946 r.

Do góry